10 V2 1 Karelski pies na niedźwiedzie FCI 48 466 10 V2 2 Łajka zachodniosyberyjska FCI 306 467 10 V3 Sekcja 3: Nordyckie psy stróżujące i pasterskie 468 10 V3 1 Västgötaspets FCI 14 468 10 V4 Sekcja 4: Szpice europejskie 469 10 V4 1 Szpic niemiecki FCI 97 469 10 V5 Sekcja 5: Szpice azjatyckie i rasy pokrewne 472 10 V5 1 Akita FCI 255 472 Pies i suka: 20-28 cm. Rosyjski toy – waga . Pies i suka: do 3 kg. Szata rosyjskiego toya . Wyróżnia się psy w dwóch typach okrywy włosowej: Rosyjski toy długowłosy – sierść na tułowiu od 3 do 5 cm; wyraźne pióra na tylnych kończynach i uszach. Rosyjski toy krótkowłosy – sierść krótka, przylegająca, błyszcząca, bez Pierwszy w historii gaz odstraszający niedźwiedzie trafił do rosyjskich sklepów. Nowy gaz pieprzowy wynaleziono na Syberii. Ma pomóc w walce z miejscowymi drapieżnikami. Na zewnątrz jest gotowy na prawie każdy rodzaj zabawy. Zwyczajny bieg na kilometr to dla niego za mało. Sam bieg szybko go znudzi, gdyż pies tej rasy potrzebuje również ćwiczeń umysłowych. Przy dużej dozie cierpliwości – czarny terier rosyjski potrzebuje czasu – doskonale nadaje się jako pies terapeutyczny, ratowniczy lub tropiący. Pies pochodzi do udziału w polowaniu na dużej grze, do których tradycyjnie należy do knurów kłusaków, niedźwiedzie. Ma spokojny i przyjazny charakter. Różni się wysoką aktywnością. kocha dzieci. Niedźwiedzie potrafią też wytopić przeręble fok, nawet kiedy pokrywa je gruba warstwa śniegu. Foki to ulubiony przysmak niedźwiedzi polarnych, jednak ze względu na katastrofę klimatyczną jest ich coraz mniej. Głodne i zdesperowane niedźwiedzie coraz częściej polują na morsy. Nie jest to jednak idealna alternatywa. . Karelski pies niedźwiedzi ( karelsk bjornhund Należy do rodziny szpiców, jest blisko spokrewniony z rosyjską łajką. Nazwa rasy pochodzi od Karelii, leżącej w Rosji, w pobliżu fińskiej granicy. Została ona jednak ukształtowana głownie w Finlandii, gdzie w 1920 roku powstała pierwsza zorganizowana hodowla tej rasy, a w 1936 psy zostały zaprezentowane po raz pierwszy na wystawie w Helsinkach. II wojna światowa spowodowała duże straty w populacji, do tego stopnia, że w Finlandii pozostało około 40 psów karelskich. Po wojnie dzięki wysiłkom kynologów udało się odbudować liczebność rasy, doprowadzając przy okazji do jej wyrównania i ustalenia nowego standardu. W latach 60. XX wieku hodowla karelskiego psa na niedźwiedzie przechodziła ponowny kryzys - liczba psów niebezpiecznie zmalała. Jednak rasa zaczęła znowu zyskiwać na popularności, poza Finlandią stała się bardzo lubiana w Szwecji. Był hodowany do polowań na niedźwiedzie, stąd jego nazwa, ale także na łosie i inną gruba zwierzynę. Rozmiar: Pies 54-60 cm Suka 49-55 cm Waga: Pies 25-28 kg Suka 17-20 kg Szata: Włos okrywowy twardy i prosty. Na szyi, grzbiecie oraz z tyłu ud - dłuższy, niż gdziekolwiek indziej. Podszycie miękkie i gęste. Maść czarna; może być matowa lub z odcieniem brązowym. Większość przedstawicieli rasy ma wyraźne białe znaczenia na głowie, szyi, klatce piersiowej, brzuchu oraz kończynach. Charakter: Ma on nieco posępny i kłotliwy charakter. Woli towarzystwo własne i swojego pana niż innych psów, dlatego też w trakcie polowań działa w pojedynkę. To pełen pasji łowca, który będzie korzystał z każdej nadarzającej się okazji do polowania. Rzadko spotykana siła tego psa pozwala mu toczyć walki ze zwierzętami wielokrotnie przerastającymi go wymiarami i masą. Jest również odporny na niesprzyjające warunki atmosferyczne. Karelski pies na niedźwiedzie jest zrównoważony, nieco powściągliwy, odważny i wytrwały. Bardzo pewny siebie; może być agresywny w stosunku do innych psów i często skory do bójki, ale nigdy w stosunku do ludzi. W stosunku do obcych jest nieufny, ale nie agresywny. Nie jest to wybitny stróż i obrońca. Pies ten posiada silnie rozwinięty duch walki z innymi zwierzętami. Wobec swojej rodziny pies ten jest wierny i oddany. Cechuje go także przyjacielskie nastawienie i miły charakter wobec dzieci, choć źle znosi dziecięce psikusy. Karelski pies na niedźwiedzie to pełen pasji łowca, który sam znajdzie okazję do zaspokojenia rozpierającej go energii, jeżeli nie zapewni mu jej jego właściciel. To nie jest pies dla domatorów. Właściciel musi być osobą aktywną, lubiącą długie spacery, jogging, czy jazdę na rowerze (najlepiej po lesie) za swoim psem. Karelski pies na niedźwiedzie najlepiej czuje się w rodzinach aktywnie spędzających czas. Pies ten nie nadaje się do życia w mieście. Wymagany jest dom z dużą działką, najlepiej położony blisko lasu. Karelski pies na niedźwiedzie ma trudny charakter i wymagane jest doświadczenie w wychowywaniu psa. Nie wykazuje skłonność do uległości nawet wobec swego przewodnika. Pies ten lubi swobodę, chadza swoimi ścieżkami i ciężko powściągnąć jego zadatki na kłusownika. Martyna WORTAL zdjęcie: KARELSKI PIES NA NIEDŹWIEDZIE, GNU Free Documentation License, Version

rosyjski pies na niedźwiedzie